hot dog
Laatst ontmoette ik iemand die een bezoek had gebracht aan de Verenigde Staten. Naast de vele reisverhalen kwam er opeens de opmerking uit: "Ik heb nog nooit zoveel dikke mensen bij elkaar gezien." Inderdaad is bekend dat in het land van de Hot Dogs, de Cheeseburgers en andere vette happen er heel wat mensen rondlopen die door het eenzijdige en vette voedsel hun lichaamsgewicht danig overschreden hebben. Het is een tendens die ook bij ons waar te nemen is. Obesitas heet dat in het medische jargon. Ten gevolge van de drukte neemt men er de tijd niet meer voor om een goede maaltijd voor te bereiden en neemt men zijn toevlucht tot de snelle hap, die men overal uit de muur kan trekken. Iedere huisarts kan ons vertellen, dat ook ons land deze tendens tot obesitas waar te nemen is, nu vader en moeder 's avonds beiden moe gewerkt thuis komen en dan nog eens in de keuken aan de slag moeten. Bovendien zijn de kinderen sneller tevreden gesteld met een zak frites en een flinke dot mayonaise dan met een met zorg bereide maaltijd volgens ‘de schijf van vijf’. Iedere huisarts moet tegenwoordig regelmatig de bezoekers aan zijn spreekuur voorhouden, dat zij eens wat moeten doen aan hun lichaamsgewicht. Dan worden de klachten vanzelf minder. De bezoekers weten dat ook wel, maar het blijft meestal bij goede voornemens. Het is ook zo moeilijk.
voorjaar
Het is bekend, dat natuurvolkeren na de winter een periode van soberheid inlasten. De winter was voor hen een tijd van rust geweest. Ook hun lichaamsgewicht was dan opgelopen. De periode van soberheid was bedoeld om het lichaam te zuiveren. Zonder ingewikkelde theorieën te kennen brachten ze hun cholesterolgehalte weer op orde. Dan voelden zij zich weer fitter en konden zij de drukte van voorjaar en zomer beter aan.
en wij?
De veertig dagen voor Pasen noemen wij de vastentijd. Los van religieuze motieven is het heel verstandig om vanwege een aantal gezondheidsoverwegingen werk te maken van deze tijd van soberheid. Onze welvaartsamenleving wordt sterk bepaald door behoeftebevrediging. Geluk hangt samen met koopkracht. “Voor 12 uur gemeld, wordt morgen aan huis besteld.” Wat mijn ogen zien, moet ik ook onmiddellijk hebben. Dat geldt voor wat lekker is of voor hebbedingetjes. De reclame praat het ons aan. Voorop staat het eigenbelang. “Ik eerst”, is de slogan.
Tegelijkertijd kunnen wij op de tv de beelden zien van honger en ontbering, maar daarvoor zijn we helaas vaak immuun geworden. We hebben onze excuses gereed. Hulp zou slechts een druppel op een gloeiende plaat zijn. Bovendien zou er zoveel aan de strijkstok van hulporganisaties blijven hangen.
bewuster leven
Tijdens de veertig dagen voorafgaande aan Pasen willen we een pas op de plaats maken en eens stil staan bij onze levenswijze. Hoe gaan wij om met onze gezondheid? Hoe leven wij? Hoe is onze levenswijze? Materialistisch? Egoïstisch? Er zijn genoeg woorden die ons aansporen tot een nieuw levenspatroon zoals duurzaamheid en kringloopeconomie. We raken langzamerhand door schade en schande wijs. Het klimaat verandert en we krijgen steeds meer met extremen te maken zoals hevige regen, hevige hitte, hevige sneeuw. Het is steeds hevig. Willen we niet dat de wal het schip keert, dan zullen we soberder moeten gaan leven.
vastenactie
Zonder een aparte motivatie vanuit het geloof komen wij er vaak niet toe om de oude patronen te veranderen. De vastentijd motiveert ons tot deze soberheid. Ons geloof wil ons in deze voorbereidingstijd stimuleren werk te maken van de voorbereidingstijd op Pasen. De vastentijd houdt ons om voor werk te maken van solidariteit met de medemens, dichtbij en veraf. Dichtbij door gewoon om te zien naar elkaar in dorp of wijk; veraf door de solidariteit met de andere volkeren na te streven. De vastenactie die in onze parochie wordt gehouden, nodigt ons daartoe uit. Wij staan iets af van onze overvloed. Wij willen iets uit onze mond sparen en de mond van een kind vullen. Of we spannen ons in om goede medische zorg mogelijk te maken.
In de komende vastentijd willen we hierop nog terug komen.
Hub Schnackers, em.